U prostorijama Specijalne biblioteke za slijepa i slabovida lica promovisana je zbirka pripovijedaka „Beogradske priče“ Sime Matavulja. Ovo djelo, dugo nepravedno zanemarivano i od strane kritike i publike, tek u novije doba dobilo je puno priznanje. Ovo je prvo njegovo izdanje na brajevom pismu, kao dio nastojanja biblioteke da kontinuirano objavljuje srpske klasike na brajevom pismu. Izdanje Specijalne biblioteke za slijepa i slabovida lica RS na brajevom pismu štampano je na osnovu izdanja Izdavačkog preduzeća „Rad“ iz Beograda, 1977, urednika Boška Bogetića. Izbor je sačinio Vidosav Stevanović.
Knjiga obuhvata 17 pripovijedaka uz pogovor Vidosava Stevanovića „Matavulj u Beogradu, Beograd u Matavuljevim pričama“. Sastavljač se trudio da izabere najbolje i najkarakterističnije priče. Redoslijed priča je hronološki, prema redoslijedu objavljivanja po časopisima, kalendarima i knjigama. Brajevo izdanje se sastoji od dvije sveske i ima ukupno 382 strane.
Simo Matavulj (1852-1908), srpski pisac rodom iz Šibenika, najpoznatiji je po romanu „Bakonja fra Brne“ anapisao je oko stotinu pripovijedaka među kojima su najpoznatije „Pilipenda“, „Povareta“, „Oškopac i Bila“, „Naumova slutnja“ i druge. Matavulj se odlikuje oštrim i trezvenim posmatranjem života, sposobnošću da zapazi i odabere karakteristike lica i situacija, i da ih opiše zanimljivo, neusiljeno i jednostavno. Iako je najrađe i s najviše ljubavi pisao o malom čovjeku, o ljudima iz naroda, on im je prilazio bez iluzija i sentimentalnosti. Od svih svojih savremenika najbliži modernom evropskom realizmu. Matavulj je klasik naše realističke proze, zajedno s Lazarevićem njen najveći umjetnik riječi, „majstor pripovijedač“, kako ga je nazvao Ivo Andrić.
Takmičenje u brzom čitanju brajevog pisma
Nakon predstavljanja knjige organizovano je takmičenje u brzom čitanju brajevog pisma, gdje je su kandidati čitali tekst iz jedne od pripovijedaka Sime Matavulja. Žiri koji su sačinjavali zaposleni u biblioteci tom prilikom je ocjenjivao brzinu čitanja, vrijeme se precizno mjerilo, ali i pravilnost i tačnost, kao i izražajnost čitanja, tzv. umjetnički doživljaj. Ukupna ocjena predstavljala je zbir svih tih elemenata. S obzirom na to da je ovo prvi, promotivni događaj tog tipa u Biblioteci, odlučeno je da svi takmičari budu nagrađeni kao podsticaj za čitanje i njegovanje brajevog pisma, koje nažalost sve više potiskuju drugi formati poput mp3, Daisy itd., Najbrže je čitao Miroslav Mandić, najpravilnije Nada Radanović, najizražajnije Borka Tadić, a najbolji ukupan utisak na žiri ostavila je mlada Vera Bošković.