Pred nama je prva knjiga štampana na Brajevom pismu i u crnom tisku, tj. uobičajenoj štampi, u izdanju Saveza slijepih Republike Srpske, a u sklopu Brajevog resursnog centra, smještenog u prostorijama Specijalne biblioteke. Otvaranje Brajevog resursnog centra potpomogla je Japanska ambasada u BiH pa je kao prva knjiga simbolično izabran naslov koji povezuje naše dvije kulture.
Miloš Crnjanski, jedan od najvećih pisaca 20. vijeka na ovim prostorima, prvi je koji nam je otkrio japansku poeziju kroz antologiju „Pesme starog Japana“ iz 1928. godine.
Za prepjeve japanskih pjesama u ovoj antologiji, Miloš Crnjanski nije koristio japanske originalne pjesme, već je prevodio sa njemačkog, francuskog i engleskog jezika. S tim u vezi svoj pogled na Japan i njegovu poeziju oblikovao je u klimi koja je stvorena u Evropi tog vremena, pa se može reći da je antologija „Pesme starog Japana“ odraz čežnje za Istokom tadašnjih evropskih intelektualaca.
Antologija sadrži ukupno 98 pjesama. Neke od njih nam uspješno prenose smisao originala, njegovu estetsku vrijednost i pjesničku atmosferu, a kod nekih ostaje utisak da su veoma daleko od originala. Za većinu pjesama, pored tačne godine nastanka, dato je objašnjenje o autoru i njegovom statusu u društvu, što umnogome olakšava razumijevanje. Predgovor i kratki komentari o pojedinim pjesmama ukazuju na to da je Crnjanskog posebno očaravala liričnost kojom se odlikovala japanska dvorska književnost. Pored toga, on se naročito oduševljavao budističkom ljubavlju prema svemu živom, i osjećanjem bliskosti sa prirodom, što je, naravno, imalo odraza u poeziji. On donekle idealizuje i mistifikuje stari Japan prije njegove evropeizacije, što je odjek tadašnjeg poimanja Japana u Evropi.
Brajevo izdanje ima 135 strana, uredio ga je Jovica Radanović. Pored predgovora, prevoda i komentara Crnjanskog, sadrži i pogovor Kajoka Jamasakija.